sevgi ile yolculuk

Tanrısal bir sırdır sevgi ve ne olmuş olursa olsun, yabancı gözlerden sakınılmalıdır.Bu daha kutsal, daha güzel yapar sevgiyi…ayrıca, arada bir sevgi söz konusuysa, birbirlerini severek evlenmişlerse neden bitsin bu sevgi? Onu korumak gerekmez mi? Sonun kadar korunamadığı zamanlar olmaz mı? Evet, evliliğin ilk yıllarında olan sevgi biter ama arkasından çok daha güzel bir sevgi gelir. Ruhlar birleşir, herşeyi birlikte, uyum içinde yaşarlar, aralarında gizli saklı kalmaz. Çocukları olur, karşılaştıkları en zor durumlar bile mutluluk veriri onlara. yeter ki sevsinler birbirlerini, yürekli olsunlar. – Dostoyevski, Yeraltından notlar –

bes dakika evvel

-Canim, az evvel ruyamdaydin.
-Nasil yani?N’apiyorduk?
-Seni aslan yakalamis, tam kafani isiracak, ‘oglunu cepa’ya goturcek misin’ diye sordu.
-Ben ne dedim?
-Evet, dedin. Aslan kacti.
-Hmmm…Ruya iste hayatta evet demezdim, gercekte.
-annneeeee: Ben’dim o aslan graaawwww :)))
-aaaaaa…imdaaaatttt :)))

nazim…

“…Su başında durmuşuz/ çınar, ben, kedi, güneş bir de ömrümüz./Suda suretimiz çıkıyor/çınarın, benim, kedinin, güneşin bir de ömrümüzün./Suyun şavkı vuruyor bize./Çınara, bana, kediye, güneşe bir de ömrümüze…

Su başında durmuşuz./ Önce kedi gidecek/kaybolacak suda sureti./Sonra ben gideceğim/kaybolacak suda suretim./Sonra çınar gidecek/kaybolacak suda sureti./Sonra su gidecek/güneş kalacak,/sonra o da gidecek…Su başında durmuşuz/ çınar, ben, kedi, güneş, bir de ömrümüz./Su serin,/

çınar ulu, ben şiir yazıyorum,/kedi uyukluyor,/ güneş sıcak,/çok şükür yaşıyoruz. Suyun şavkı vuruyor bize/ çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze.’’

Nazım Hikmet Ran