gecmise uzansam

cok uzun yillar evveldi, icimin usudugunu hala bugun gibi hatirliyorum. elimi tutar mi diye dusunurken, o bir anda beni sarmalayivermisti. uzun dalgali saclari uzaniyordu beline ve ben ellerimi saclarinda gezindiriyordum iste, yuzyillarca bunu hayal ederken o benimdi su anda, su saatte…guzel gozlerini goremiyordum cunku utaniyordu..liseli gibi saf ve temizdi..bense herkesin ketum dedigi ben, surekli konusuyordum..

bir gunluk birsey hayati nasil doldurur, icini hala nasil burkar..bir gunluk mesele senin cozemedigin bir muammayi nasil yaratir, anlamak zor.

yumusacik kalbini hatirliyorum birde pamuk beyaz ellerini. kimbilir kimi sariyordur simdi? ben olmadigim kesin cunku ben hala usuyorum burda bugun. yanimda yatan kadinin adi bilindik bir isim, aslinda o da ayni siralarda oturmustu zamaninda ama gorsen hatirlamassin sanirim. her gece sana iyi geceler diledigimi bile bilmiyor ama gel gor ki hayat arkadasim.akilli, zevkli ama kibirli.seninse hicbir meziyetin yok bende gizli..bildigim sey, elimi senin gibi tutmuyor, neden bilmiyorum ama beni sardigin o gunden beri icimi kimse dolduramiyor..uzerinden gecmis sen de yirmi ben diyeyim yirmi iki..
..bazen dusunmuyor degilim, sana haykirdigim seni kacirdigim o gun; coktan gecikmistim aslinda.sorsan simdi sansimi daha farkli dener miydim, artik bundan da emin degilim..

aklimda tek soru: sen beni neden hic sevemedin?

oysa;

ben, seni sevebilme ihtimalimi bile cok sevdim.